شهریار در سایه مهاجرت

شهریار در سایه مهاجرت

به گزارش شجرنیوز، مهاجرت فزاینده و بی برنامه در طول چهار دهه گذشته باعث رشد شهرها و روستاهای غرب استان تهران ازجمله شهریار شده است به طوری که جمعیت شهریار از ۲۰هزار نفر در سال ۱۳۶۰ به جمعیتی بالغ بر یک میلیون ودویست هزار نفر در سال ۱۴۰۱ رسید که  امروز به دلیل نبود برنامه ریزی مناسب توسعه وسیاست های مهاجرتی و اسکان جمعیت در دولت های گذشته شاهد بروز و ظهور مشکلات فرهنگی و اجتماعی و افزایش هزینه های مدیریت شهری ودستگاه های اجرایی هستیم.

امروز بارگذاری بیش از اندازه جمعیتی در شهرها تاب اوری  مدیریت شهری را کاهش داده وخدمات رسانی مناسب به مردم را تحت تاثیرگذاشته که نیازمند تدبیر و برنامه ریزی کارشناسی و دقیق تری است.

تراکم ۴۵نفری دانش اموزی در کلاس های درسی و کمبود ۱۵۰۰کلاس درس برای ۱۷۰هزار آمار دانش آموزی، عدم پاسخگویی فضاها و اماکن ورزشی برای نوجوانان و جوانان مستعد به ویژه برای بانوان، کمبود مراکز فرهنگی، هنری و تفریحی، فقدان پارک و فضای سبز استاندارد با جمعیت رو به رشد شهری، کمبود نیرو -امکانات و تجهیزات انتظامی، ساخت و سازهای بی ضابطه و غیراصولی در حوزه شهرسازی و بلند مرتبه سازی، تغییرکاربری ها گسترده و تخریب محیط زیست، کمبود منابع آبی و افزایش ۷۰درصدی حفرچاه های غیرمجاز و خالی شدن آب سفره های زیرزمینی، پراکندگی صنایع و معادن و افزایش الایندگی زیست محیطی، حاشیه نشینی ،کمبود سرانه های عمومی، معابر کم عرض و ترافیک بغرنج و ناتوانی مدیریت بحران در مواقع اضطرای از مهمترین معضلات رشد نامتوازن جمعیتی ناشی از مهاجرت در شهریار و شهرهای غرب استان تهران همچون ملارد و شهرستان قدس است.

مهاجرت از شهرستانها و مهاجرت اتباع افغانی با هدف اشتغال و درآمد و مهاجرت از تهران به حومه پایتخت که ناشی از تورم و گرانی مسکن است از دلایل مهم رشد مهاجرت در سال ها ی اخیر است که باید عوامل و تبعات مختلف اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و روانی و جامعه شناسی  آن به درستی تحلیل شود.

دولت سیزدهم با درک درست و اصولی حوزه جمعیتی و مهاجرت و نگاه کارشناسی و راهبردی به شهرستانهای استان تهران، ارتقاء شهریار به فرمانداری ویژه را به تصویب رساند تا زمینه خدمات رسانی مناسب به مردم فراهم گردد. امید است سیاست های مهاجرتی و عوامل و تبعات آن همچنان مورد بررسی کارشناسان، تصمیم سازان وتصمیم گیران قرار گیرد.