آموزش مهارت های زندگی در مجموعه های فرهنگی و آموزشی از ضروریات جامعه فعلی است

پایگاه خبری تحلیلی شجرنیوز-حامد کریمی: در ظاهر عنوانش آموزش و پرورش است. اما کمتر به پرورش توجه شده و آموزش ها نیز چندان کاربردی نیست.

دانش آموزان اغلب مجبورند اقدام به حفظ مطالب درسی کنند تا نمره قبولی را کسب کنند و بعد از امتحان محفوظات به فراموشی سپرده می شود و معلمان هم بایستی همین شیوه آموزشی را پیاده سازی کنند؛ چون سیستم از آنها همین را طلب می‌کند. این درحالیست که انتظار می رود دانش آموزان آموخته هایی داشته باشند که در خانه، جامعه و مدرسه نیز بتوانند از آنها استفاده کنند که در بیشتر موارد اینگونه نیست. برخی جامعه شناسان نیز به این وضعیت انتقاد دارند.

مدرسه نهادی است که وظیفه ی اجتماعی کردن کودکان را بعد از خانواده به عهده دارد.

انتظار این است که مدرسه آن مهارت‌هایی را که خانواده نمی تواند یا نمی رسد به فرزندان منتقل نماید، به کودکان آموزش دهد. این قبیل آموزش‌ها شامل دروس تخصصی، مهارت‌های زندگی و اجتماعی،تربیت سیاسی و انتقال فرهنگ می شوند.

در بعضی از کشورها آموزش و پرورش بیشتر تمرکزش بر آموزش مهارت‌های زندگی در دوران تحصیل است.در این کشورها اهمیت آموزش مهارت‌های زندگی به کودکان و نوجوانان، بیشتر از سایر وظایف آموزش و پرورش از جمله آموزش‌های تخصصی علوم و فنون است.

این نوع نگاه و روش به مدرسه و کارکرد آن، نگاه و روش درستی است‌؛ چرا که تاثیرات مهمی بر آینده جامعه دارد.در جامعه ای که مدارسش مهارت‌های زندگی را به درستی آموزش می دهند ،آسیب‌های اجتماعی کمتری به وجود می آید، شهروندان از آسایش و آرامش بیشتری برخوردارند و بیشتر انرژی دولت و ملت صرف شادی و نشاط و خلاقیت شهروندان می شود. اما متاسفانه در کشور ما تمرکز آموزش و پرورش در دوره ابتدایی و سایر دوره های تحصیلی بر مهارت‌های زندگی و اجتماعی نیست.

در مدارس ما بیشتر از آنکه مهارت‌های زندگی و اجتماعی آموزش داده شود، ریاضی، علوم و … تدریس و آموزش داده می شود. جریان عمومی فعالیت مدارس باعث شده که خانواده ها هم از مدرسه توقعی جز آموزش دروس تخصصی را نداشته باشند. این روش غلط باعث شده است که فارغ اتحصیلان مدارس از مهارت‌های زندگی و اجتماعی به طور کلی بی بهره باشند. اگر دیپلم هایی که در نظام آموزش و پرورش تحصیل کرده اند را از نظر شاخص های مهارت‌های زندگی بسنجیم، در پایین ترین سطح قرار خواهند گرفت. حتی در شاخص های ابتدایی مهارت‌های زندگی مانند احوال پرسی کردن و ارتباط رودرو با دیگران، وضعیت دانش آموزان ما در حد خوبی نیست.

شاخص های مهارت‌های زندگی که سازمان بهداشت جهانی آنها را به عنوان مهارت‌های مورد نیاز برای زندگی مطلوب در جوامع امروزی مشخص کرده است ، شامل ۱۰ مورد است.”: توانایی خود آگاهی، توانایی همدلی با دیگران، توانایی تصمیم گیری، توانایی حل مسئله، توانایی تفکر خلاق، توانایی تفکر نقادانه، توانایی برقراری رابطه موثر، توانایی برقراری روابط بین فردی، توانایی مقابله با هیجان‌ها ،توانایی مقابله با استرس″.

فردی که بخواهد در جوامع امروزی زندگی مطلوبی داشته باشد، باید به این توانایی ها مجهز شود. در نظام آموزش و پرورش مان بخصوص در دو دهه گذشته روند تعلیم و تربیت به صورتی است که اولویت در آموزش و پرورش با آموزش دروس خاصی مانند ریاضی ، علوم ، فیزیک و شیمی است. حتی در نامگذاری این دروس از واژه ی علوم پایه استفاده می شود و این معنی را به ذهن متبادر می کند که انگار سایر دروس از اهمیت چندانی برخوردار نیستند. این نوع نگاه در بین خانواده ها،دانش آموزان و مسئولان مدارس به صورت بسیار زیادی شیوع پیدا کرده است. این دیدگاه باعث شده است که امروزه دیگر مدارس ما مدارس مهارت محور نیستند، بلکه مدارس دانش محور اند. در واقع بایستی تغییراتی در سیستم آموزش و پرورش مان اتفاق بیفتد تا خلاءهای موجود برطرف شود وبه حوزه پرورش نیز توجه بیشتری شود.

به همین منظور، موسسه پیشگامان اندیشه و زندگی با بهره گیری از مدرسین حرفه ای و مشاوران مجرب در رشته های روانشناسی بالینی، مشاوره، علوم تربیتی، علوم اجتماعی و… قصد دارد تا با شخصی سازی سبک و مهارت های زندگی مطابق با ظرفیت ها، استعدادها و توانایی های افراد هرآنچه را که یک فرد در زندگی با آن مواجه است را به وی بیاموزد تا ضمن آماده بودن برای چالش‌ها و فرصت‌های زندگی، سهم مثبتی در جامعه داشته باشد.

با ما در شبكه هاي اجتماعي همراه باشيد: اينستاگرام شجرنيوز ، تلگرام شجرنيوز